Uprawa ogórków gruntowych, może być opłacalna wtedy gdy zapewni się stałą powtarzalną jakość finalnego surowca oraz wysokie plony. Warunkiem do tego jest poprawnie prowadzone nawożenie – najlepiej w oparciu o fertygację – oraz systematyczna ochrona. Dba o to Konrad Kozakiewicz z Michałowa, uprawiający w tym roku ogórki na powierzchni 7 ha. Utrzymać zdrowość i dobrą kondycję By utrzymać plantację w dobrej zdrowotności i kondycji konieczne są częste zabiegi fungicydowe, wykonywane praktycznie po każdym zbiorze. Wykonywane są przede wszystkim zabiegi przeciwko mącznikowi rzekomemu, do czego stasowane są między innymi takie środki jak Cabrio Duo 112 EC, Infinito 687,5 SC. Największym problemem w uprawie, w tym sezonie, jest bakteryjna kanciasta plamistość ogórka (Pseudomonas syringae), która okazuje się trudna do wyeliminowania mimo intensywnej ochrony. Chorobę te próbowano eliminować też przy użyciu Huwa – San TR-50. Konrad Kozakiewicz uprawia w tym roku tylko roku tylko jedna odmianę ogórków – Platina Uprawiana jest tylko 1 odmiana Platina. Ogórki po wysiewie w tym roku były dodatkowo okrywane agrowłókniną (czytaj również), by przyśpieszyć wschody i początkowy wzrost owoców. Nie stosuje się tu żadnych herbicydów, a odchwaszczanie jest tylko realizowane ręcznie. Największym problemem w tym sezonie jest bakteryjna kanciasta plamistość liści ogórka Na dobre i stabilne plonowanie wpływa też intensywne nawożenie realizowane poprzez fertygację z każdym podlewaniem. W okresie zbiorów podawany jest nawóz z wysoką zawartością potasu Solinure 1 (10-5-39+2MgO), co wpływa na stabilne i równomierne dorastanie owoców. Świadczyć może o tym kondycja roślin na początku sierpnia, kiedy to zbiory ogórków były już prawie na półmetku. Cały czas pojawiały się kwiaty i nowe owoce i jak przewiduje Pan Konrad, zbiory mogą trwać nawet do połowy lub końca września. Oprócz tego do fertygacji używana jest saletra wapniowa Calcinit oraz kwas azotowy używany do stabilizacji pH. Przy plantacjach zlokalizowane są stawy, z których to właśnie pobierana jest woda do nawadniania, a pożywki są podawane przy użyciu inżektorów. Plantacja na początku sierpnia – ciągle widać nowe przyrosty i pojawiające się kwiaty Zbiór i sortowanie dobrze zorganizowane Zbiór odbywa się tu tylko ręcznie – na każdy zagon przypadają podczas zbioru 2 osoby poruszające się ścieżkami po przeciwległych stronach zagonu i zrywające ogórki do wiaderek. Dodatkowe 2-3 osoby są odpowiedzialne tylko za zbieranie pełnych wiader (przynoszą w zamian puste) i wysypują ogórki do kistenów ustawionych na przyczepach. Taki system, jak ocenia Konrad Kozakiewicz, sprawia zarazem że osoby zbierające nie są narażone na duży wysiłek, a więc chętnie podejmują tego typu pracę (z czym jest czasem spory problem w innych gospodarstwach). Zbiory są spore, bowiem jednorazowo zbiera się tu nawet 5-7 t/ha, a kolejne zbiory powtarzane są co 3 dni. Pozwala to pozyskać pożądanej wielkości ogórki, w I i II wyborze, gdzie długość przy pierwszym wyborze powinna wynosić 6-6,5 cm a przy II wyborze – 7,5 cm. Zebrane ogórki czekają na sortowanie Optymalnej wielkości ogórki do zbioru Po zbiorze ogórki przewożone do hali gdzie odbywa się ich sortowanie. Służy do tego sorter własnej produkcji, gdzie podział ogórków na klasy jest dokonywania na podstawie średnicy. Ogórki są wysypywane na taśmę bezpośrednio ze skrzyniopalet, a następnie przesuwają się na gumowych pasach, gdzie odległości miedzy nimi stale się zwiększają – to właśnie pozwala sortować ogórki pod względem ich średnicy. Ogórki w klasie I muszą mieć długość do 6,5 cm, II – do 7,5 cm, III klasa do 9,5 cm, IV do 12,5 cm i tzw. ogórki sałatkowe do 15 cm długości. Dzięki regularnie realizowanym zbiorom przeważają ogórki I i II wyboru, a tych największych jest zaledwie 2-3%. Przy użyciu tego sortownika sortuje się koło 3 ton/godz. Ogórki zrywane są sortowane tego samego dnia, a kolejnego są odstawiane do odbiorcy. Sortownik do ogórków własnej konstrukcji Głównym odbiorcą ogórków z tego gospodarstwa jest tu firma Urbanek. Pan Konrad jest też zadowolony z tegorocznych cen, które w odniesieniu do ogórków w I wyborze wynosiły w tym sezonie 2,2 – 1,6 zł/kg. Z tej kwoty około 30% pochłaniają koszty zbioru ogórków. Nie jest to mało, ale przy odpowiednich, wysokich plonach i zapewnieniu jakości, zapewnionajest i tak dobra opłacalność tego typu uprawy.

Ogórki to jedne z najczęściej uprawianych w ogrodzie warzyw Ogórki są chętnie uprawiane w przydomowych ogrodach. Uprawa ogórków w ogrodzie nie jest trudna. Podpowiadamy, jak uprawiać ogórki w warzywniku. Ogórek zwyczajny (łac. Cucumis sativus) jest rośliną jednoroczną z rodziny dyniowatych (Cucurbitaceae). Pędy ogórka są szorstkie, owłosione, delikatne, kruche, łatwo ulegają uszkodzeniu. Łodyga początkowo pnie się ku górze, później płoży się lub wspina (jeśli ma po czym), dorasta nawet do 4 m długości, rozgałęzia się na pędy boczne. Korzenie ogórka rozrastają się mocno, ale płytko. Liście ogórka są duże, dłoniaste, pokryte miękkimi włoskami, osadzone na dość długich ogonkach, zazwyczaj 3–5-klapowe, jasnozielone do ciemnozielonych. Odmiany ogórka różnią się kształtem i wielkością blaszki liściowej. Przeczytaj też: Warzywa dyniowate - gatunki, uprawa w ogrodzie, wykorzystanie warzyw dyniowatych >>> Kwiaty ogórka tworzą się w kątach liści, są żółte, rozdzielnopłciowe (ogórki są jednopienne - na tej samej roślinie występują zarówno męskie, jak i żeńskie – męskie rozwijają się przeważnie wcześniej niż żeńskie). Ogórek jest rośliną obcopylną, zapylaną przez owady. Odmiany wczesne zaczynają kwitnąć miesiąc po wschodach, natomiast odmiany późne – nawet dwa miesiące. Jak wyglądają i co zawierają owoce ogórka Owoc ogórka jest jagodą o kształcie walcowatym lub cylindrycznym, w przekroju okrągły lub trójkątny, w 96 proc. składa się z wody. W zależności od odmiany owoce mogą być kształtu wydłużonego, baryłkowatego lub cylindrycznego. Skórkę młodych owoców pokrywają sztywne białe lub czarne włoski. Do konsumpcji zbieramy zielone, jeszcze niedojrzałe owoce – dojrzałe mają barwę białą, żółtą, pomarańczową lub brązową (takie owoce nie są smaczne). Miąższ owoców jest zielony lub białawy. Nasiona są płaskie, jajowate, długości do 11 mm, białawożółtawe, gładkie. Na rynku dostępnych jest wiele odmian ogórka polecanych do uprawy w gruncie. Powszechnie dostępne ogórki o długich owocach pochodzą z upraw szklarniowych. >>Przeczytaj też: Uprawa ogórków w ogrodzie: polecane odmiany ogórków gruntowych Owoce ogórka zawierają niewielkie ilości witamin i składników mineralnych. Są niskokaloryczne i zasadotwórcze, pomagają w usuwaniu nadmiaru wody z organizmu i dlatego poleca się je w dietach odchudzających. Większość składników znajduje się nie w miąższu, lecz w skórce. Surowe owoce są dla niektórych osób ciężkostrawne, zawierają one askorbinazę (enzym utleniający witaminę C). Dzięki zdolnościom regeneracyjnym sok z ogórków znalazł zastosowanie w kosmetyce. >>Przeczytaj też: Przetwory z ogórków: jak zrobić najlepsze ogórki małosolne, kwaszone i konserwowe Autor: Uprawa ogórków: rośliny prowadzimy na specjalnych konstrukcjach Uprawa ogórków w ogrodzie - wymagania, sadzenie i pielęgnacja Ogórki potrzebują ciepłego powietrza i nagrzanej gleby. Najlepiej rosną na stanowiskach intensywnie oświetlonych, ale rozproszonym światłem. Na stanowiskach słonecznych, w uprawie na otwartym powietrzu, na liściach powstają oparzenia. Ogórki słabo rosną w cieniu (na przykład pod drzewami) i gdy gleba wokół niego jest pokryta chwastami. Wymagają gleb żyznych , łatwo nagrzewających się , próchnicznych, zasobnych w składniki pokarmowe, o dobrych właściwościach fizycznych, dużej pojemności wodnej. Gleba nie powinna zaskorupiać się. Ogórki słabo rosną na glebach ciężkich i nadmiernie wilgotnych, a także na glebach lekkich, piaszczystych. Ogórek ma wysokie wymagania cieplne, nie toleruje nawet niewielkich przymrozków. Rozwój kwiatów i owoców zostaje zahamowany już przy temperaturze 12–13 Optymalna temperatura dla rozwoju ogórka uprawianego w gruncie wynosi 20–25 st. wymagają intensywnego podlewania - najlepiej nawadniać je rano (wieczorne podlewanie zwiększa ryzyko porażenia chorobami grzybowymi). Konieczne jest nawożenie organiczne, najlepiej kompostem. Rośliny warto ściółkować słom, torfem lub korą. Ogórki najlepiej prowadzić przy podporach (np. na sznurkach rozpiętych na mocnych konstrukcjach) - wtedy rośliny są lepiej nasłonecznione, owady łatwiej zapylają kwiaty, a owoce łatwiej zbierać. Ogórek rozmnaża się przez nasiona wysiewane do gruntu, ale dopiero wtedy, gdy średnia dobowa temperatura równa będzie 10–12 (w drugiej połowie maja, gdy minie niebezpieczeństwo wiosennych przymrozków). Aby przyspieszyć zbiór owoców można wcześniej przygotować rozsadę ogórków i - już gotową - wysadzić do gruntu pod koniec maja. Kiszenie ogorków - czy znasz zasady? Pytanie 1 z 15 Jak nazywa się ogórki przeznaczone do kiszenia? Kiszonki Kwaszeniaki Kwaszaki Ogórki małosolne! Zobacz najlepszy przepis, jak kisić ogórki małosolne Opracowanie: redakcja serwisu

zmianowanie| uprawa współrzędna| siew i sadzenie| metody uprawy| uprawa pod osłonami| nawożenie| pielęgnacja| zbiór i przechowywanie| choroby i szkodniki Ogórek Ogórek jest warzywem chętnie uprawianym w naszych ogrodach warzywnych. I słusznie, ponieważ jego uprawa jest łatwa, a my dzięki niej możemy mieć świeże ogórki prosto z grządki i wspaniały surowiec na zimowe przetwory. Jadalną częścią ogórka są mniej lub bardziej wydłużone i różnej długości owoce, o skórce gładkiej lub pokrytej brodawkami, wypełnione nasionami. Uprawiane są również rośliny pozbawione nasion i nie wymagające zapylania, tak zwane odmiany partenokarpiczne. Kolor owoców ma różne odcienie zielonego - od bardzo ciemnozielonych po jasne, prawie żółte. Wartość odżywcza ogórka nie jest wysoka, ale jest on ceniony za względu na zawartość związków o charakterze zasadowym, dzięki którym korzystnie wpływa na odkwaszenie organizmu. Ogórek w 96% składa się z wody. Jest niskokaloryczny, pomaga w usuwaniu nadmiaru wody z organizmu. Ogórki z własnego ogródka najlepiej spożywać ze skórką, gdyż ma ona najwięcej składników. Dzięki zawartości potasu ogórki są polecane przy wszelkich rodzajach chorób dróg moczowych, chorobach serca i reumatyzmie. Oprócz potasu, ogórki zawierają też magnez, miedź i mangan. Znajdziemy w nich również niewielkie ilości witaminy C, K i witamin z grupy B. Ogórek ma właściwości orzeźwiające, gasi pragnienie, pięknie pachnie i równie dobrze smakuje. Można spożywać go na surowo, w postaci gotowanej, a także robić z niego pyszne przetwory na zimę. Świetnie nadaje się jako dodatek do kanapek, surówek i sałatek. Dzięki swoim właściwościom regeneracyjnym jest stosowany w kosmetyce, ma działanie przeciwzmarszczkowe, odtruwające i rozjaśniające. Sok ze świeżych ogórków doskonale oczyszcza skórę. Zalecany jest nawet dla skóry wrażliwej. Uprawa Ogórek jest rośliną jednoroczną. Uprawiamy go siejąc nasiona wprost do gruntu lub z rozsady. Oprócz upraw gruntowych, ogórek często jest sadzony w tunelach lub szklarniach. Możemy uprawiać odmiany wczesne i średnio wczesne. Jest uprawiany jako plon główny. Przed jego wysiewem wiosną grządkę wykorzystujemy na uprawę warzyw wczesnych, o krótkim okresie wegetacji, takich jak rzeżucha, szpinak, rzodkiewka czy sałata. Ogórek ma wysokie wymagania dotyczące gleby, temperatury i wilgotności. Lubi miejsca ciepłe, słoneczne, gleby żyzne, bogate w próchnicę. Źle rośnie w zacienieniu, nie można więc uprawiać go w sąsiedztwie drzew i krzewów owocowych. Jest też wrażliwy na wiatry, do jego uprawy dobrze jest więc wybrać miejsca osłonięte. Zmianowanie Zmianowanie ze względu na wymagania pokarmowe roślin: ogórek ma wysokie wymagania pokarmowe, uprawiamy go więc po roślinach o średnich wymaganiach pokarmowych. Zmianowanie według pokrewieństwa roślin: należy do rodziny dyniowatych, nie sadzimy go więc po innych warzywach z tej rodziny. Zmianowanie według podziału na rośliny korzeniowe, liściowe, kwiatowe, owocowe i nasienne: jest rośliną owocową, sadzimy go więc na kwaterze po roślinach kwiatowych. Zmianowanie ze względu na rośliny korzeniące się płytko i głęboko: ogórek korzeni się płytko, powinien więc rosnąć na stanowisku po roślinach korzeniących się głęboko. Uprawa współrzędna W uprawie współrzędnej dobrym sąsiedztwem dla ogórka są fasola, groch, kapusta, kalarepa, sałata, buraki, selery, szpinak, koper cebula i kukurydza cukrowa. Źle rośnie w towarzystwie ziemniaków, rzodkiewki i pomidorów. Siew i sadzenie Siew do gruntu Ogórki najczęściej uprawiane są z siewu nasion bezpośrednio na grządkę. Nie należy się jednak za bardzo z nim spieszyć, ponieważ wiosną zdarzają się niekorzystne dla nich ochłodzenia. Nasiona wysiewać najlepiej wtedy, gdy temperatura gleby na głębokości 10 cm osiągnie około 12°C. Najszybciej kiełkują w wilgotnej i ciepłej glebie, wtedy ich wschody są równomierne. Zwykle możemy siać ogórki już w pierwszej połowie maja, jednak jest to uzależnione od temperatury gleby. Uprawa z rozsady Uprawa z rozsady jest bardziej pracochłonna, ale przyspiesza zbiór owoców o 2-3 tygodnie. Rozsadę najlepiej przygotować od razu w doniczkach lub wielodoniczkach, bo ogórki źle znoszą przesadzanie. Nasiona siejemy w drugiej połowie kwietnia. Do kiełkowania nasiona potrzebują światła i temperatury 20-25°C. Do doniczek wypełnionych w 2/3 substratem torfowym wysiewamy po dwa nasionka, a po wschodach słabszą roślinkę usuwamy i dosypujemy ziemi do góry doniczki, co wpływa korzystnie na rozwój systemu korzeniowego rośliny. Rozsada jest gotowa na wysadzenie do gruntu po około 4 tygodniach, zwykle w drugiej połowie maja. Rośliny powinny mieć po kilka liści i wysokość około 15-25 cm. Tydzień przed wysadzeniem dobrze jest zahartować sadzonki, ograniczając podlewanie i wystawiając je na zewnątrz w ciągu dnia. Ogórki z rozsady sadzimy w rządkach nieco dalej od siebie niż przy metodzie z siewu - co 20-30 cm. Po posadzeniu rośliny podlewamy. Metody uprawy Uprawa płaska Jest najpopularniejsza w naszych ogródkach warzywnych. Jest też najprostsza. Ogórki potrzebują wtedy dużo miejsca do rozrastania się, więc rzędy powinny być daleko od siebie - około 120 - 130 cm. Siejemy je najlepiej gniazdowo - co 15 cm, po 2-3 nasiona w punkcie, na głębokość około 2 cm. Uprawa pionowa Jest alternatywą uprawy płaskiej. Jest ona dosyć mało popularna w naszych ogródkach warzywnych, a ma wiele zalet: lepsze wykorzystanie miejsca lepsza zdrowotność roślin, dzięki lepszemu przewietrzaniu roślin i szybszemu wysychaniu po deszczu możliwość nawadniania bez zraszania roślin lepsze zapylanie kwiatów przez owady dobry dostęp światła do wszystkich części roślin łatwy zbiór owoców (są lepiej widoczne, nie trzeba się schylać) owoce są czyste, bo nie leżą na ziemi Aby uprawiać ogórki tą metodą, należy ustawić konstrukcję, której podstawą są dwa drewniane słupki o wysokości około 2,5 m, wbite w ziemię na głębokość około 60 cm. Pomiędzy nimi rozciągamy poziomo dwa sznurki lub druty, jeden na górze, drugi na dole. Rośliny prowadzimy wzdłuż pionowych sznurków, przywiązanych do sznurków poziomych. Zamiast sznurków można również użyć siatki o dużych oczkach 15x15 cm. Rośliny prowadzone w ten sposób wymagają cięcia - usuwamy wszystkie pędy boczne i ich kwiaty do wysokości około 50 cm. Powyżej jednego metra skracamy wszystkie pędy boczne za trzecim liściem. Na wysokości powyżej jednego metra rośliny rosną już naturalnie, bez cięcia. Jest to metoda bardziej pracochłonna i wymagająca, niż uprawa na płasko, ale warta wypróbowania. Należy jednak pamiętać, by uprawę prowadzić w zacisznym i osłoniętym od wiatru miejscu. Uprawa pod osłonami W naszych ogródkach dość często ogórki uprawiane są w tunelach i szklarniach. Taka uprawa pozwala na wcześniejszy niż z gruntu zbiór owoców i wydłuża okres wegetacji. Ogórki lubią dużą wilgotność powietrza, a uprawa w tunelach pozwala nam na utrzymanie jej na odpowiednim poziomie. Zaletą takiej uprawy jest też to, że znacznie rzadziej zapadają one na choroby grzybowe niż te rosnące pod gołym niebem. Przy uprawie w tunelu wykonujemy w większości te same zabiegi pielęgnacyjne i stosujemy te same zasady, co przy uprawie odkrytej. Należy również stosować zmianowanie, a jeśli nie mamy takiej możliwości, należy co kilka lat przestawić tunel w inne miejsce lub wymienić w nim glebę na głębokości 20-25 cm. Zwykle ogórki w szklarni czy tunelu uprawiamy metodą pionową. Możemy również uprawiać odmiany przeznaczone do szklarni, tak zwane ogórki szklarniowe, które na odkrytych grządkach nie urosną. Nawożenie ogórków Ogórek ma wysokie wymagania pokarmowe, zarówno w stosunku do azotu, jak również potasu i fosforu. Każdy nawóz stosowany przed wegetatywnie należy dobrze wymieszać z wierzchnią warstwą gleby za pomocą szpadla lub wideł. W trakcie sezonu wskazane jest nawożenie pogłówne. pH gleby Najlepsze dla ogórka to 6,5 - 7,0. Dobrze jest przed uprawą zbadać je za pomocą kwasomierza i w miarę potrzeb zakwasić lub odkwasić. Pamiętajmy jednak, że wapnowania gleby, które zwykle stosujemy, aby glebę odkwasić, nie należy przeprowadzać w tym samym roku, co siew, bo ogórek nie lubi gleby świeżo wapnowanej. Nawozy organiczne kompost - jak nawozić rośliny kompostem, wermikompost, nawóz humsowy - na rynku dostępnych jest wiele produktów np. Biohumus, Rosahumus, Humus Active czy BlackJak, nawozy zielone - przeczytaj jakie rośliny należy stosować na zielony nawóz, obornik przekompostowany - ogórki możemy uprawiać w pierwszym roku po oborniku oraz obornik suszony lub granulowany. Nawozy mineralne Jednoskładnikowe Przy tym rodzaju nawożenia wskazane jest zbadanie poprzez analizę chemiczną, ilości poszczególnych składników pokarmowych (mikro- i makroelementy) w glebie, żeby dostarczyć roślinie dokładnie tego, którego im brakuje. Wieloskładnikowe Ogórek jest rośliną częściowo tolerująca chlorki, stosujemy więc nawozy ich nie zawierające lub z obniżoną ich zawartością. Jest natomiast siarkolubny, stosujemy więc nawozy zawierające siarkę. Warto stosować nawozy mineralne przeznaczone specjalnie dla ogórków, z odpowiednio dobranymi proporcjami składników. Kliknij aby przeczytać o nawozach mineralnych wieloskładnikowych. Pielęgnacja ogórków Okrywanie agrowłókniną Jest wskazane w pierwszym okresie uprawy, ponieważ chroni wysiane lub posadzone rośliny przed wiosennymi przymrozkami. Przyspiesza również wzrost i plonowanie roślin. Agrowłókninę należy jednak bezwzględnie zdjąć na początku kwitnienia ogórka, ponieważ stanowiłaby przeszkodę dla owadów zapylających. Ściółkowanie Ogórki można ściółkować czarną agrowłókniną lub agrotkaniną, co zabezpiecza grządki przed wzrostem chwastów, a także przed utratą wilgoci. Powoduje też lepsze ogrzewanie się gleby. Spulchnianie gleby Jest wskazane przy uprawie ogórków i korzystnie wpływa na plony, jednak pamiętajmy, aby kultywator prowadzić dosyć płytko, na głębokość nie większą niż 2-3 cm, żeby nie uszkodzić korzeni ogórka. Odchwaszczanie Jest wrażliwy za zachwaszczenie, zwłaszcza w pierwszym okresie uprawy, należy wiec regularnie usuwać chwasty, wyrywając je ręcznie lub za pomocą motyczki czy pazurków. W uprawie płaskiej rozrastające się ogórki z czasem same hamują wzrost chwastów poprzez cieniowanie i przygniatanie ich masą pędów, liści i owoców. Podlewanie Ogórek ma płytki system korzeniowy, a wytwarza dużą masę zieloną, wymaga więc wilgotnego podłoża i intensywnego podlewania. Najwięcej potrzebuje jej w okresie kwitnienia i wiązania owoców. Ogórki trzeba podlewać systematycznie, ponieważ na nieregularne podlewanie reagują zrzucaniem zawiązków, mimo obfitego kwitnienia. Nie można ogórków podlewać zimną wodą, ponieważ powoduje to zahamowanie wzrostu i również opadanie zawiązków. Zasady podlewania roślin ogrodowych Zbiór i przechowywanie Ogórki zwykle możemy zacząć zbierać już w lipcu, a zbiór w zależności od odmiany może trwać do końca sierpnia - początku września. W czasie plonowania ogórki szybko rosną, najlepiej więc przeglądać je codziennie i zbierać w miarę dorastania, bo częsty zbiór korzystnie wpływa na wytwarzanie się kolejnych zawiązków i dorastanie owoców. Ogórki powinny być przeznaczone do bieżącego spożycia, ponieważ źle się przechowują. Przetwory z ogórków ( kwaszenie, konserwowanie, sałatki) również najlepiej przygotowywać w dniu zbioru. Jeśli jednak chcemy przechować ogórki przez kilka dni, umieśćmy je w chłodnym miejscu, na przykład w piwnicy. Maksymalny okres przechowywania to 7 dni. W profesjonalnych chłodniach, w temperaturze od 1 do 2°C i przy wilgotności 80 - 90% ogórki można przechowywać przez 10-20 dni. Choroby i szkodniki Zmianowanie i uprawa współrzędna mają korzystny wpływ na ogórki i w dużym stopniu chronią je przed szkodnikami i chorobami. Jednak mimo to mogą się one pojawiać, a wtedy możemy walczyć z nimi za pomocą różnego rodzaju środków naturalnych i chemicznych, zawsze przestrzegając zaleceń podanych przez producenta na etykiecie. Do najczęstszych chorób i szkodników ogórka należą: Choroby: zgorzel siewek mączniak prawdziwy dyniowatych {mączniak prawdziwy} mączniak rzekomy dyniowatych {mączniak rzekomy} parch dyniowatych szara pleśń mozaika ogórka alternarioza dyniowatych {alternarioza} zielona mozaika ogórka nekrotyczna plamistość liści wirusowa nekroza ogórka kanciasta plamistość liści ogórka czarna zgnilizna zawiązków i pędów roślin dyniowatych korynesporoza dyniowatych miękka zgnilizna korzeni i podstawy pędów olpidioza ogórka fuzaryjne więdnięcie fuzaryjna zgorzel dyniowatych czarna zgnilizna korzeni dyniowatych Szkodniki: śmietka glebowa {śmietki} mączlik szklarniowy wciornastek szklarniowiec {wciornastki} wciorniastek tytanowiec {wciornastki} mszyca kruszynowo-ogórkowa {mszyce} śmietka kiełkówka {śmietki} mszyca ogórkowa {mszyce} mszyca brzoskwiniowa {mszyce} przędziorek chmielowiec {przędziorki} zmieniki skoczogonki rolnice pędraki przędziorek szklarniowiec wciornastek zachodni {wciornastki} wciornastek tytoniowiec {wciornastki} mszyca ziemniaczana smugowa miniarki ziemiórki rozkruszek korzeniowy

Ogórki zjadamy pod każdą postacią – świeże – posypane solą, małosolne, kiszone, ja przepadam za korniszonami. W moim ogrodzie nie mogło zabraknąć tego warzywa. Początkowo uprawa ogórków gruntowych przebiegała u mnie tradycyjnie na grządkach, co w trakcie suszy stwarzało spory obowiązek, bo woda z ziemi szybko parowała. Ogród nie jest osłonięty, nowe drzewka owocowe nie dają zbyt dużo cienia, co prawda sąsiad ma duże drzewa, ale zacieniają nam działkę dopiero późnym popołudniem. Drewna z odzysku mam sporo, więc ogórki posiałam w tym roku w odpowiednio przygotowanych skrzyniach i… wannie! Dlaczego? A dlatego, że wanna została z remontu i służyła za zbiornik na wodę, ale często korek wypadał, bo gdzieś podeszło piachu, córka robiła sobie z niej basen, no i nie oszukujmy się – nie była ozdobą i wyglądała po prostu nieładnie. Wnętrze przygotowałam w następujący sposób: Korek wyjęłam, a spód wyścieliłam warstwa to pocięte patyczki, które z czasem zamienią się w próchnicę i zasilą patyczki wysypałam cały kosz skoszonej dwóch tygodniach (przy okazji innych ogrodowych prac) na ostatni poziom trafiła ziemia z przerobionym kompostem i odrobiną suchego posiałam już 7 maja ignorując „Zimną Zośkę” i „Ogrodników” – oczywiście w ramach testu, bo kto nie ryzykuje – ten nie pije szampana 😀 Przy okazji pozbyłam się całej ziemi z kompostownika. Zrobiło się miejsce na nowe odpadki, a także na górę niepotrzebnej, zalegającej ziemi, której chciałam się pozbyć w bardzo niedalekiej przyszłości. Karton na spodzie wanny posłuży za kąsek dla dżdżownic, których w kompoście było sporo, będą mi na bieżąco produkować nawóz, natomiast skoszona trawa jest doskonałym źródłem azotu. Ogórki wysiałam po 3 nasionka do gniazda, ale finalnie zdecydowałam się, że rozsadzę je równo, zapełniając miejsca, w których nic nie wzeszło. Po przesadzeniu ogórki mają się dobrze – oczywiście obficie podlane deszczówką po całym zabiegu. Podsumowanie i zalety Zarówno ogórki w skrzyniach, jak i w wannie mają się świetnie, mimo upałów i ciągłego nasłonecznienia podlewam je najwyżej dwa razy w tygodniu, co w porównaniu do dwóch poprzednich sezonów daje bardzo dobry wynik, ponieważ wcześniej musiałam biegać z konewką codziennie i uprawa ogórków była bardziej posadzone w wannie zatrzymują więcej wilgoci – nie ma korka więc jest odprowadzenie – gdyby jednak były ulewy i chciało zrobić się to bajka! Siadam na brzegu w wygodnej pozycji i wyrywam co zbędne. Wanna postawiona jest dodatkowo na nogach, więc jest dodatkowo podwyższona. Pozbyłam się niezbyt atrakcyjnego widoku na środku ogrodu. W tej chwili wanna stoi za foliowcem, obłożona podporami, zza płotu z palet praktycznie jej nie widać, a myślę, że jeszcze kiedy ogórki urosną i zaczną schodzić w dół po drabinkach – efekt będzie miły dla oka. Podpory Przy okazji ogórki otrzymały swoje drabinki. Mam sporo desek lakierowanych, lub pokrytych impregnatem, doskonale nadają się na podpory, posłużą na pewno kilka sezonów. Deski tnę na odpowiednią długość piłą wkrętarką, używając po 1-2 wkręty na łączeniu. 3 podpory zajęły mi około 20 minut z całym piłowaniem – uważam, że to bardzo krótki czas, a za to aktywnie i przyjemnie spędzony, no i przy okazji „zero waste”. Jak dbam o moje ogórki? Pielę, kiedy zajdzie potrzeba, podlewam dwa razy w tygodniu, a raz na dwa tygodnie zasilam gnojówką z pokrzyw rozrobioną w stosunku 1:10. Kiedy krzaczki będą większe, planuje je też ręcznie nakierowywać na drabinki, aby było im wygodnie. Uprawa ogórków w gruncie u mnie przechodzi do lamusa. A wy jak dbacie o swoje ogórki? Chętnie dowiem się w jakich nietypowych zbiornikach je uprawiacie.

Ogórki – wysiew i uprawa – W dzisiejszym odcinku programu „Ogród Warzywny” powiemy o wysiewie ogórków, dyń, cukinii i patisonów. Zapraszamy! Ogórki – wysiew i uprawa – Zbliża się sezon ogórkowy, a tak naprawdę czas kiedy należy pomyśleć o wysiewie ogórków i innych warzyw z rodziny dyniowatych. Są to rośliny, które wymagają ciepła i są bardzo wrażliwe na przymrozki, dlatego w naszym klimacie wysiewamy je bezpośrednio do gruntu dopiero w drugiej połowie maja. Ogórki cierpią już, gdy temperatura powietrza, choćby na krótko spadnie do 3-5 stopni Celsjusza. Ale na 3-4 tygodnie przed tym terminem możemy przygotować rozsady. Wysiew ogórków – W przeciwieństwie do pomidorów czy papryki, ogórki i warzywa dyniowate nie przepadają za przesadzaniem, dlatego dynie i cukinie wysiewam w dość dużych doniczkach, żeby ograniczyć się tylko do jednego przesadzenia od razu do gruntu, a ogórki wysiewam do torfowych doniczek, które potem razem z bryłą korzeniową umieszczam potem w ziemi. Niektórzy wykorzystują też wytłoczki po jajkach. Sprawdzę również to rozwiązanie. Wysiew ogórków – Paleta odmian ogórków jest bardzo szeroka i niemal każdy znajdzie tu coś dla siebie. Główny podział wyróżnia ogórki z przeznaczeniem na kiszenie i konserwowanie oraz ogórki sałatkowe, do bezpośredniego spożycia. Na opakowaniach nasion często możemy zobaczyć F1 przy nazwie odmiany. Co to oznacza? F1 oznacza, że nabyliśmy nasiona mieszańca pokolenia F1, odmiany heterozyjnej, otrzymanej przez hodowców poprzez krzyżowanie, np. odmian wczesnych z tymi, które plonują najobficiej. Następnie ocenia się ich potomstwo i pracuje nad dalszym udoskonaleniem roślin z korzystną kombinacją genów. Zaletą takich nasion jest to, że szybciej i lepiej plonują, odznaczają się też lepszą odpornością na choroby i zmiany atmosferyczne. Wadą jest to, że kolejne pokolenia nie mają już tych cech, co oznacza, że jeżeli chcielibyśmy zebrać nasiona ulubionych ogórków i wysiać je w kolejnym roku, to nic z tego nie będzie. Nie będą one już tak plonować. Musimy kolejny raz kupić nasiona ulubionej odmiany. Kolejny napis na opakowaniu to „partenokarpiczny”, oznacza to, że wybrana przez nas odmiana będzie zawiązywała owoce mimo braku zapłodnienia. Sprawdzą się więc nie tylko w gruncie, ale także w szklarniach, balkonach czy nawet okiennych parapetach, wszędzie tam rośliny mogą mieć trudność z zapyleniem przez pszczoły. Zarówno ogórki konserwowe jak i sałatkowe można wysiewać po kilka sztuk do pojemnika. Sadząc je potem w gruncie uzyskamy taki sam efekt jak przy wysiewie gniazdowym. Dla mnie tegoroczną nowością będą ogórki włoskiej odmiany o białej skórce, które można kisić jak też spożywać na surowo oraz ogórki sałatkowe o krzaczastym pokroju, do uprawy w donicach na balkonach i tarasach. Już 2 razy próbowałam wysiewać ogórki w pojemnikach i taka forma uprawy ogórków się u mnie nie sprawdzała. Zobaczymy czy z tą odmianą będzie inaczej. I przechodzimy do większych warzyw. Planując wysiew dyni musimy pamiętać, że zajmie ona trochę miejsca w ogrodzie i że jest ona prawdziwym pożeraczem składników pokarmowych. Już teraz musimy więc zadbać o to, by stanowisko pod jej uprawę było dość duże i dobrze nawiezione. Często sadzi się ją w pobliżu pryzm kompostowych. Do wyboru mamy mnóstwo odmian, np. dynię olbrzymią o intensywnie pomarańczowej łupinie i miąższu, idealną do spożycia, jak i do robienia dyniowych dekoracji, inne odmiany mogą mieć bardziej spłaszczony kształt lub mniejsze rozmiary. Możemy też wysiać dynię piżmową w kształcie dzwonka o kremowej skórce lub dynię makaronową, którą gotujemy lub pieczemy w piekarniku w całości, a jej miąższ tworzy „warzywne spaghetti”. Bardzo charakterystyczną dynią zwyczajną jest patison, o białych owocach w kształcie dysku. W tym roku pierwszy raz patisony trafią do mojego ogrodu. Za to co roku nie może u mnie zabraknąć cukinii. Bez względu na to, jaki to będzie kolor i odmiana, zawsze znajdzie się dla niej miejsce. Stanowisko dla cukinii może być znacznie mniejsze niż dla dyni. Możemy spożywać jej dojrzałe lub młode owoce, a także kwiaty. Duże nasiona dyni i cukinii wysiewam do donic wypełnionych podłożem do połowy. W miarę ich wzrostu będę dokładać ziemi. W ten sposób unikam potrzeby pikowania. Oprócz roślin dyniowatych, które będziemy wykorzystywać w celach kulinarnych, możemy wysiać także rośliny, które będą ozdobą ogrodu. Owoce dyni prezentują się pięknie przez całą jesień i zimę, a czasami nawet kolejnej wiosny. Jak ktoś lubi dynie, na pewno chętnie sięgnie po odmiany ozdobne. Mogą być one delikatne, białe i okrągłe, poprzez różne nakrapiane formy do odmian o finezyjnych, niesamowitych kształtach. W ogrodzie możemy je potraktować jako rośliny płożące lub pnące, np. do obsadzania ogrodzeń lub altan, czy nawet balkonów. Do tematu uprawy warzyw dyniowatych będziemy wracać w kolejnych odcinkach programu „Ogród Warzywny”. Kolejny już za tydzień. Linki : Facebook : YouTube : Instagram :

Zbiór ogórków prz wykorzystaniu tzw samolotu Spotkanie poświęcone uprawie ogórków gruntowych odbywające się 28 lipca w miejscowości Mielno w gminie Mieleszyn poświęcone było nowoczesnej uprawa i nawożeniu ogórka gruntowego. Zostało ono zorganizowane przez firmy Rijk Zwaan, Yara Poland oraz działającą na terenie powiatu kłeckiego Grupę Producentów Warzyw „Chrobry”. Udziałowcy tej grupy uprawiają ogórki na areale około 30 ha produkując 2,5 tysiąca ton warzyw rocznie. Oficjalnego rozpoczęcia spotkania dokonał Paweł Strauchmann Po krótkiej części oficjalnej, w której powitano przybyłych gości odbyły się dwa wykłady. Jako pierwszy głos zabrał Marcin Pawlak z Rijk Zwaan Polska. Opowiedział o odmianie Liszt RZ F1. Ta stosunkowa nowa odmiana ogórka w gospodarstwach członków GPW Chrobry na większą skalę uprawiana jest od dwóch lat. Cechuje się otwartym pokrojem liści, ułatwiającym zbiór owoców. W okres plonowania wchodzi wcześnie, świetnie nadaje do uprawy pod włókniną. Nie wymaga obecności zapylaczy, dlatego też może pozostawać pod osłoną stosunkowo długo. Pozwala to na wzmocnienie systemu korzeniowego, lepszy rozwój nadziemnej części oraz niwelację oddziaływania niekorzystnych czynników atmosferycznych takich jak niska temperatura czy silny wiatr. Odmiana ta w Bawarii skąd pochodzi w sprzyjających warunkach potrafi plonować na poziomie 150 t/ha. Plonowanie ponad 120 t/ha jest sytuacją normalną. W Polsce ze względu na mniej korzystne warunki klimatyczne zbiory są niższe. Spowodowane jest to głównie krótszym niż w Niemczech okresem plonowania co z kolei przekłada się na mniejszą liczbę zbiorów. Wojciech Kopeć z firmy Yara Poland, omówił zasady odpowiedniego nawożenia ogórka gruntowego. Wykładowca skupił się na ekonomicznych aspektach stosowania nawozów. Przedstawił kalkulacje przedstawiające stosunek składników do ceny i metody dokonywania optymalnych zakupów nawozów w oparciu o racjonalne zasady zaopatrywania roślin w składniki odżywcze. Każdy uczestnik mógł z bliska obejrzeć rośliny w kwaterze w której prowadzono doświadczenie nawozowe Po części teoretycznej uczestnicy szkolenia przenieśli się do gospodarstwa prowadzonego przez Mateusza Garbatowskiego i jego rodziców, zlokalizowanego w miejscowości Michalcza w powiecie gnieźnieńskim. W gospodarstwie liczącym ok. 50 ha nieco ponad 10% zostało przeznaczonych pod uprawę partenokarpicznej odmiany ogórka gruntowego Liszt RZ F1. Marcin Pawlak bardzo chętnie odpowiadał na pytania zwiedzających plantację Garbatowskich Plantacja została podzielona na dwie części. W jednej z nich prowadzone są doświadczenia z wykorzystaniem nawożenia w oparciu o program ułożony przez Wojciecha Kopcia. Druga część stanowi plantacja kontrolna. Całość jest fertygowana. Zbiór prowadzi się za pomocą 18 metrowych „samolotów” – platform wyposażonych w taśmociągi służące do transportowania owoców na przyczepę zaczepianą z tyłu. W sprzyjających latach udaje się tu uzyskać plon ogórka przekraczający 100 t/ha. Podczas pobytu w gospodarstwie uczestnicy wydarzenia mieli okazję przyjrzeć się roślinom, porozmawiać z ekspertami. Wśród nich często głos zabierał Marcin Pawlak. Omawiał wybrane zagadnienia pokazując rośliny, odpowiadał na pytania. O zasadach prawidłowego montażu i eksploatacji instalacji do fertygowania ogórka gruntowego opowiedział dodatkowo przedstawiciel firmy Felmix – Adrian Felczak. Cała plantacja Garbatowskich, a także innych udziałowców GPW „Chrobry” jest zakładana na zagonach ściółkowanych czarną folią. Ma ona otwory co 33 cm w rzędzie, a rzędy są od siebie oddalone o 1,5 m. W celu dokładniejszego przedstawienia zasad wykorzystania tego produktu na plantacji głos zabrał Leszek Jagodzik z firmy Ogrofol. Podziękowania otrzymał także jej syn, Mateusz, który obecnie prowadzi gospodarstwo Po zakończeniu zwiedzania, wszyscy uczestnicy zostali zaproszeni na posiłek, który było okazją do wymiany doświadczeń. W ramach podsumowania spotkania głos zabrał prezes GPW „Chrobry” Krzysztof Kłosin. W charyzmatyczny sposób przekonywał, że uprawa partenokarpicznych odmian ogórka metodami bawarskimi w Polsce jest możliwa i może być dochodowa. Wiąże się jednak z ponoszeniem wysokich nakładów. Zaakcentował także duży rozmiar rynku ogórków w Europie, szanse i wyzwania stojące przed rodzimymi plantatorami. Godna podkreślenia jest solidna organizacja spotkania. Upłynęło ono w bardzo miłej atmosferze, wypełnionej konstruktywnymi dyskusjami, wymianą interesujących uwag. Nie wykluczone, że odbędą się kolejne edycje tej imprezy w przyszłości. Więcej zdjęć w Galerii

Uprawa w workach z podłożem to świetny sposób na warzywnik lub zielnik na niewielkiej przestrzeni. Uprawa jest tania i wygodna. Dowiedz się, na czym polega. Skorzystaj z naszych pomysłów i uprawiaj w workach pomidory, paprykę, sałatę i inne warzywa oraz zioła. Pytanie czytelnika: Znalazłem w jednym z zagranicznych artykułów wzmiankę o uprawie warzyw w workach z podłożem. Czy taki sposób uprawy jest praktykowany w Polsce? Jeśli tak, to gdzie kupić taki specjalny worek do uprawy? Worki uprawowe to łatwy sposób na uprawę warzyw, nawet na niewielkiej przestrzeni - np. na balkonie. Ta metoda pochodzi z profesjonalnych upraw wielkopowierzchniowych, gdzie rośliny uprawiane są w workach - wypełnionych zwykle wełną mineralną. Zalety uprawy w workach żyzne, organiczne, przepuszczalne podłoże, dobrze trzymające wilgoć; lekkie podłoże zapewnia korzeniom swobodny i szybki wzrost; dodatek nawozu długodziałającego zapewnia roślinom składniki mineralne na kilka tygodni; niska cena, brak potrzeby zakupu doniczek; podłoże jest odizolowane od ziemi (źródła chorób i szkodników); worki można łatwo przenosić na inne miejsce; po sezonie worki można wyrzucić, a podłoże wysypać na kompost. Jaką ziemię/worek wybrać? W amatorskiej (hobbystycznej) uprawie nie są potrzebne specjalistyczne worki z wełną, a wystarczą zwykłe opakowania z podłożem (ziemią) do uprawy warzyw, które bez problemu można kupić w każdym centrum ogrodniczym już za kilkanaście złotych za duży 80 litrowy worek. Doskonale sprawdza się w warzywniku, ogrodzie, szklarni, na balkonie, tarasie, i na parapecie. Dostępne są także specjalne, podłużne worki z ziemią (z ang. Grow Bag). Na folii mają zaznaczone już otwory do wycięcia, w których trzeba posadzić sadzonki lub ustawić na nich donice. Takie produkty oferują np. marki Grow Sure (Domowy Ogródek) oraz KiK Krajewscy (Ogródek Warzywny). Uniwersalna ziemia do uprawy warzyw to gotowe do użycia podłoże - najczęściej mieszkanka włókna kokosowego, torfu lub żyznej ziemi, wymieszanej z nawozem wolnodziałającym. Odczyn podłoża pH wynosi 5,5-6,0 i jest odpowiednie do uprawy większości gatunków warzyw. W zależności od producenta skład i zawartość poszczególnych składników może się różnić. Z łatwością można tez kupić specjalne mieszanki do uprawy konkretnych gatunków - np. pomidorów (najpopularniejsze i najłatwiej dostępne) oraz ziół. Co uprawiać w workach? W workach z podłożem można z powodzeniem uprawiać pomidory, paprykę, bakłażany, ogórki, fasolkę szparagową oraz większość sałat i innych niewielkich warzyw liściowych, a także zioła (bazylię, miętę, oregano, itp.) oraz małe rośliny owocowe - np. truskawki i poziomki. Praktycznie każde warzywo można uprawiać w worku, pod warunkiem że mamy odpowiednio dużo miejsca. Warto wybierać odmiany karłowe, a wyższe wspomóc we wzroście bambusowa tyczką. Z uwagi na głębokość worka nie poleca się uprawy warzyw korzeniowych. Krok po kroku Uprawa warzyw w workach jest banalnie prosta i prawie nie różni się od tradycyjnej uprawy w ziemi lub w doniczkach! Przeczytaj, jak to zrobić. 1. Zanim rozpoczniesz sadzenie wstrząśnij mocno workiem, by rozluźnić, spulchnić i napowietrzyć podłoże. Nie może być zbite, bo źle będzie magazynować wodę i utrudni wzrost korzeni. 2. Ułóż worek na płasko. Wytnij kilka otworów (wzdłuż zaznaczonych linii). Im większy worek, tym więcej otworów można w nim wyciąć. Ich rozstaw i wielkość trzeba dostosować do rozmiarów rośliny - np. w worku 50 litrowym można uprawiać dwa krzaczki pomidorów, w 80 litrowym - trzy. Wycięcie w folii powinno być na tyle duże, by późniejsze podlewanie nie było kłopotliwe. Warto rozważyć założenie automatycznego systemu nawadniania kropelkowego. 3. Zrób niewielkie wgłębienie w podłożu. Posadź delikatnie sadzonki z rozsady, by nie uszkodzić zbytnio ich wrażliwych korzeni. Następnie ubij delikatnie ziemię wokół rośliny. Na podłożu możesz także ustawić doniczki bez dnia. Korzenie roślin z doniczki szybko przerosną do worka. 4. Po posadzeniu ziemię obficie podlej, a w dnie worka zrób kilka dziurek, przez które swobodnie będzie mógł odpływać nadmiar wody. Uprawy podlewaj regularnie, by ziemia była stale lekko wilgotna. W czasie upałów podlewaj codziennie! 5. Ustaw worek z sadzonkami w miejscu nasłonecznionym, ale osłoniętym przez palącym słońcem i silnym wiatrem. Może to być przydomowa szklarnia, warzywnik w ogrodzie, a nawet miejsce na balkonie, tarasie lub parapecie. Uprawiaj rośliny jadalne blisko domu, by zawsze mieć je pod ręką. 6. Nawożenie rozpocznij po około 6 tygodniach od posadzenia (na tak długo starczy nawozu długodziałającego, który znajdował się w podłożu). Najlepiej zastosuj specjalną odżywkę w płynie. 7. W czasie wzrostu podpieraj rośliny bambusowymi tyczkami. Chroń je także przed silnym wiatrem, który mógł by je uszkodzić lub połamać. 8. Po sezonie ziemię przerośnięta korzeniami wyrzuć do śmietnika lub wysyp na kompostownik, gdzie szybko wzbogaci pryzmę w materię organiczną. Niektóre worki wykonane są z materiału biodegradowalnego i można je także swobodnie wyrzucić na kompost, gdzie ulegną rozkładowi. Tekst: Redakcja zdjęcia: Flora Dania

Mieszkańcy lata chcą umieścić więcej warzyw, drzew i krzewów owocowych i jagodowych, a także kwiatów na sześciuset metrach kwadratowych. Często nie ma wystarczającej ilości miejsca na wszystkie „Listy życzeń”. A nasi rzemieślnicy wymyślają różnego rodzaju sztuczki – pionowe łóżka, mini-drzewka, uprawa pomidorów do góry nogami. Jedną z takich metod uprawy warzyw są ogórki workowane. Możesz je uprawiać na wsi w ogrodzie, a ci, którzy ich nie mają, mogą sadzić ogórki w opakowaniu na loggii lub balkonie. Co jest dobrego w tego typu lądowaniu Aby wyhodować dobre zbiory ogórków, potrzebna jest żyzna, luźna, umiarkowanie wilgotna i co najważniejsze dobrze ogrzana gleba. Ogrzanie gleby w ogrodzie jest bardzo trudne. W torbie bardzo szybko się nagrzeje. Bardzo trudno jest spulchnić glebę na głębokość 60-70 cm, częściej okazuje się, że jest to 25-30 związku z tym korzenie ogórków znajdują się w górnych warstwach, co prowadzi do wysychania w czasie upałów. A podczas spulchniania gleby łatwo je uszkodzić, co może doprowadzić do śmierci krzewu ogórkowego. W workach wszystko dzieje się inaczej: worki są wypełnione ziemią o 50-70 cm, dobrze nagrzewają się na słońcu, korzenie łatwo wnikają w dolne warstwy i otrzymują więcej składników odżywczych. Zalety uprawy w ten sposób: Łatwość pielęgnacji roślin (łatwiejsze do podlewania, chwastów), w ciepłej glebie ogórki dojrzewają wcześniej niż w ogrodzie; Ten rodzaj sadzenia i uprawy ma niezaprzeczalne zalety. Do takich łóżek najlepiej nadają się grube worki na śmieci lub takie, w których sprzedawany jest cukier i mąka. Cienki plastikowy worek na śmieci najlepiej umieścić w pojemniku na cukier. Teraz musisz przygotować glebę odżywczą, która obejmuje: Ważny! Użyte trociny muszą być zgniłe. Na dnie worka należy wykonać kilka otworów, aby nadmiar wilgoci był usuwany na zewnątrz, a powietrze krążyło w korzeniach. Następnie układa się drenaż – warstwę trocin, siana lub słomy, umieszcza się glebę, do której dodaje się humus i popiół. Wypełnij pojemnik do jednej trzeciej lub połowy, zwinąć resztę polietylenowej krawędzi. Jeśli to konieczne, możesz dodać glebę, a gdy temperatura spadnie, zwiń krawędzie, aby przykryć roślinę. Umieść kij lub drążek na środku pojemnika i dobrze go zamocuj (musi przebić worek i wbić się w ziemię na głębokość ponad 40 cm). U góry musisz zrobić pętlę na paznokcie, do której przymocujesz mocny sznur. Wzdłuż niego zawiną się rzęsy ogórków. Musisz także zadbać o system nawadniania. W tym celu należy wykonać otwory na wężu do podlewania z krokiem 6-7 cm, potrzebne będą 2-3 takie węże na worek. Dolne końce węży należy szczelnie zamknąć i umieścić w worku. Długość węży powinna być o około jedną trzecią większa niż maksymalna ilość zabrudzenia w zbiorniku. Podlewanie można wykonać, umieszczając wąż do podlewania w uformowanej rurce. Uprawa ogórków w workach Zamiast takiego systemu można w torebce umieścić plastikowe butelki z otworami z szyjką na zewnątrz. Jeśli butelka jest zamknięta pokrywką, woda będzie wypływać powoli, a gleba pozostanie wilgotna przez długi czas. Należy uważnie monitorować podlewanie: nadmierna wilgoć jest bardzo szkodliwa dla korzeni rośliny, a także przesuszona. Przygotowanie nasion Możesz sadzić ogórki zarówno nasionami, jak i sadzonkami. Niezależnie od zastosowanej metody sadzenia, pierwszym krokiem jest przygotowanie nasion. Jeśli używane są domowe, należy je wyrzucić i namoczyć w ciepłej wodzie. Po 10-15 minutach wydrążone nasiona wypłyną na powierzchnię, którą należy wyrzucić. Reszta nadaje się do sadzenia. Najpierw moczy się je w 1% roztworze manganu na 20-30 minut, aby chronić przed infekcjami, które znajdują się na zewnętrznej warstwie nasion. Nasiona można namoczyć przez godzinę w preparatach takich jak Fitosporin-M lub Baxis. Najlepiej zrobić to pomiędzy dwoma dokładnie zwilżonymi wacikami w temperaturze 25-28 °. Ponadto nasiona mogą być utwardzone. Aby to zrobić, umieszcza się je w wilgotnej szmatce, waciku lub kilku warstwach papieru toaletowego i wkłada do lodówki na kilka dni. Temperatura powinna wynosić od 0 do 2 °. Wielu ogrodników uważa, że po stwardnieniu proces rozwoju ogórka przyspiesza, a plon rośnie. Sadzenie nasion Wyklute małe kiełki umieszcza się w ziemi: 3 w górnej części worka i 3-4 sztuki w bocznych szczelinach w szachownicę. Najniższe cięcia powinny znajdować się powyżej 30 cm od poziomu gleby. Konieczne jest pogłębienie nasion o 1,5-2 jednym standardowym worku można posadzić nie więcej niż 7 krzewów ogórka. Formacja krzewu ogórkowego W przypadku sadzonek posadź przygotowane nasiona w szklance wypełnionej do połowy ziemią. Gdy sadzonki rosną na wysokość, musisz dodać ziemię. Gdy sadzonki będą miały 2 ząbkowane liście, należy je posadzić na stałe. Aby to zrobić, zwilż glebę w szklance, ostrożnie usuń i umieść pęd w torbie. Wysiane nasiona lub sadzonki należy przykryć od góry spunbondem. To ochroni lądowanie przed słońcem i nagłymi spadkami temperatury. Formacja krzewu ogórkowego Krzew ogórka, a raczej liana, musi być odpowiednio uformowany. Centralny bicz jest przywiązany do sznurka, a pędy boczne są usuwane. Jeśli je zostawisz, zmniejszą plon, ponieważ osłabią cały krzew, wyciągając przydatne substancje. Pędy są stale usuwane, nie czekając na dużą długość. Usuwanie długich pędów jest boleśnie tolerowane przez roślinę, podczas gdy nie reaguje nawet na zrywanie małych. Krzew musi być uformowany tak, aby główna łodyga była skierowana do góry, a pędy boczne skierowane w dół. Ważny! W procesach bocznych wszystkie pędy trzeciego rzędu są usuwane, pozostawiając 3-5 liści i międzywęźli. nawadnianie rośliny roztworem miodu przyciągnie pszczoły, zwiększy zapylanie; Dzięki tej metodzie uprawy ogórki przynoszą więcej owoców, co oznacza, że trzeba je częściej zbierać. Lepiej jest to robić wieczorem i każdego dnia, aby ogórki nie przejrzały, a roślina tworzy nowe. Peronosporoza Choroby podczas uprawy ogórków w torbie występują rzadziej, ponieważ gleba pozostaje ciepła przez długi czas i łatwiej jest monitorować zawartość wilgoci, a to, jak wiadomo, są głównymi wrogami liany ogórkowej. Ale nie ma stuprocentowej ochrony. Takie ogórki mogą wpływać na następujące choroby: Mączniak. Leczenie: zakażone krzewy są niszczone, roślinę poddaje się fumigacji siarką i opryskuje naparem ze skrzypu polnego. Zabieg: spryskany tlenochlorkiem miedzi lub płynem Bordeaux. Zabieg: nie podlewaj rośliny przez tydzień, rzęsy ogórka z butelki z rozpylaczem potraktuj płynem Bordeaux lub Oxyhomem. Ważny! Każdej chorobie łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. wybieraj odmiany ogórków odporne na choroby; miejsce do uprawy ogórków powinno być po słonecznej stronie bez przeciągów; nie podlewać zimną wodą, aby uniknąć stresu i osłabić odporność na choroby; Obserwując technologię uprawy ogórków w ten sposób, można uzyskać znacznie większy plon niż z tej samej działki w szklarni lub w ogrodzie.

Ogórek to jedno z najpopularniejszych i najczęściej spotykanych warzyw na każdym stole, świeże lub marynowane. Dlatego każdy ogrodnik lub mieszkaniec lata z reguły sadzi tę uprawę na swoim obszarze. Jednak sadzenie wszystkiego iw wystarczającej ilości nie zawsze jest możliwe ze względu na brak miejsca do sadzenia. Ale ten problem nikogo nie powstrzymuje, wręcz przeciwnie, co roku wymyślane są coraz to nowe sposoby optymalizacji dostępnego obszaru do sadzenia. Tak więc metoda uprawy ogórków w workach zyskuje na popularności. Ta metoda pozwala wyhodować imponujące zbiory ulubionych warzyw na małej działce. Zalety i wady Każda metoda, po pozytywnym zastosowaniu praktycznym i próbie czasu, ma szereg pozytywnych i negatywnych aspektów. Na przykład metoda uprawy ogórków w beczkach i uprawy ogórków w plastikowych butelkach na balkonie okazała się skuteczna. Metoda uprawy ogórków i pomidorów w hydroponice, którą można wykonać ręcznie, nie jest wyjątkiem. Możesz nawet uprawiać ogórki w workach w mieszkaniu. Szereg zalet tej metody uprawy ogórków jest następujący: optymalizacja obszarów nasadzeń; łatwość i prostota w opiece nad kulturą; wczesny termin zbioru z długim okresem owocowania; plony wysokiej jakości, ze względu na minimalne wskaźniki chorób upraw. Te wady metody uprawy roślin w oryginalnych łóżek obejmują: trudność w utrzymaniu wymaganego poziomu wilgoci w workach. Przy nadmiernej wilgoci system korzeniowy ogórków gnije, a roślina obumiera; Kiedy korzenie gniją, roślina wykazuje letarg na liściach możliwa jest opcja nadmiernego wzrostu temperatury wewnątrz worka , co prowadzi do obumarcia systemu korzeniowego, w szczególności dotyczy to pory gorącej. Przygotowanie worków i ziemi do sadzenia Ważnym aspektem w uzyskaniu wysokiej jakości i dobrego zbioru warzyw jest prawidłowe przygotowanie i wybór miejsca do sadzenia. Dzięki opcji sadzenia w workach musisz zdecydować się na wybór między płótnem a polietylenem. Do sadzenia ogórków potrzebne będą następujące materiały: torby; podkładowy; materiał nasadzeniowy: nasiona lub sadzonki; rury; szpagat; drewniane patyki. Sam proces sadzenia ogórków zaczyna się od prac przygotowawczych. Torba, w której planowane jest sadzenie, jest pobierana i mierzona jest jej wysokość. Wynikowa wysokość worka powinna odpowiadać wysokości rurki, na jednym końcu której umieszczony jest korek, a otwory wierci się na całej jego długości, najlepiej o średnicy 2,5 mm, z odstępem 5 cm między każdym otworem. Na koniec z jednej strony wbija się gwóźdź, do którego mocuje się sznurek. Przyszła roślina będzie poruszać się wzdłuż sznurka. Następnie przygotowuje się glebę do sadzenia. Aby zwiększyć plony, zaleca się zmieszanie ziemi z własnej działki z zgniłą dziewanny. Ponadto w strefie przeznaczonej do sadzenia ogórków zainstalowana jest paleta, na której staną worki z roślinami . Następnie bierzemy worki i wypełniamy je ¾ ziemi nawozem i cały worek przyklejamy taśmą klejącą, aby zapobiec ewentualnemu pęknięciu. Jeśli hodujesz ogórki w workach na zewnątrz, palety są opcjonalne. Następnym krokiem jest umieszczenie drewnianego patyka na środku worka z ziemią i nawierconych wokół niego rur. Ponadto z boku wykonuje się otwory do późniejszego sadzenia roślin. Ostatnim etapem pracy jest sadzenie ogórków w workach, które można zainstalować nie tylko w ogrodzie, ale także w szklarni, a nawet na balkonie. Zaleca się używanie używanych worków z mąki lub cukru. W celu utrzymania wymaganego poziomu wilgotności wewnątrz worka stosuje się worki białe. Konieczne jest również uważne monitorowanie reżimu nawadniania upraw, w szczególności częstotliwości i objętości, ponieważ nadmierna wilgoć może powodować rozwój różnego rodzaju chorób, a także bezpośrednio zepsuć i śmierć rośliny. W przypadku długich zbiorów kilka odmian ogórków należy sadzić w jednym worku z różnymi okresami owocowania. Wszystkie etapy tej metody są bardzo ważne w procesie uzyskiwania dużych i wysokiej jakości zbiorów. Prawidłowe podejście do wszystkich etapów uprawy ogórków: przygotowanie tzw. otworów pionowych wykonanych z worków; wybór i przygotowanie wysokiej jakości materiału do sadzenia; terminowe sadzenie roślin w workach. Przed zakupem sadzonek ogórka należy dokładnie sprawdzić każdą roślinę pod kątem chorób lub deformacji. Rozładunek Wybierając metodę workowania, jako materiał do sadzenia można użyć zarówno nasion ogórka, jak i wstępnie wyhodowanych sadzonek. Przed podjęciem decyzji, co zasadzić, należy zapoznać się ze specyfiką sadzenia i uprawy. Sadzonki Przygotowanie i sadzenie sadzonek odbywa się w podobny sposób, jak proces sadzenia otwartego terenu na miejscu. Na początku maja nasiona ogórka sadzi się w plastikowych lub torfowych kubeczkach w celu ich późniejszego przesadzenia do torebek. Przesadzanie do worków można wykonać dopiero po pojawieniu się co najmniej trzech liści na krzakach. Małe krzewy ogórków sadzi się w trójkątnych otworach wykonanych wcześniej w bokach torby. Ogórki należy układać ściśle prostopadle do torby. Będą rosły równolegle do ziemi w worku. Kluczem do dobrych zbiorów przy jednoczesnej oszczędności powierzchni sadzenia będzie odpowiednio przeprowadzony proces sadzenia sadzonek oraz terminowa i odpowiednia pielęgnacja. Sadzonki ogórków należy przechowywać pod folią do momentu wykiełkowania pierwszych liści Posiew Oprócz sadzonek nasiona ogórka można również sadzić w workach. Zaleca się, aby materiał siewny miał 2 lub 3 lata, ponieważ wytwarza więcej kwiatów żeńskich. Jeśli planujesz użyć nasion z zeszłego roku, należy je suszyć przez kilka godzin w temperaturze 50 stopni. Następnie nasiona zanurza się w pojemniku z ciepłą wodą na jeden dzień. Dzień później pojemnik przenosi się do lodówki na trzy dni w celu stwardnienia nasion. Te nasiona, które unosiły się po napełnieniu wodą są puste, należy je wyjąć z pojemnika. Po procesie twardnienia nasiona kiełkują i sadzi się w workach. Dzień po namoczeniu nasion pływające można bezpiecznie wyrzucić - są puste Zaleca się umieszczać odmiany wczesne, średnio i późno dojrzewające w jednym worku. Sadzenie odbywa się pod koniec maja. Następnie przeprowadza się obfite podlewanie torby. Sadzenie nasion roślin w workach odbywa się w taki sam sposób, jak sadzenie sadzonek ogórka. W górnej części torby wstępnie przygotowane nasiona ogórka zanurza się w glebie we wcześniej wykonanych otworach między systemem nawadniającym. Aby uchronić roślinę przed pasożytami i różnego rodzaju chorobami, nasiona można traktować nadmanganianem potasu. Biorąc pod uwagę zalecenia dotyczące sadzenia pod koniec maja, nadal warto zwrócić uwagę na warunki atmosferyczne, aby nasiona nie zamarzały w glebie. Formacja krzewów Prawidłowo uformowany krzew roślinny to podstawa i gwarancja dobrych zbiorów. Ogórki aktywnie uwalniają wiele pędów bocznych, które pozostawione na krzakach zmniejszą ilość i jakość plonu, niszcząc cały krzew wraz z ich wzrostem. Jak uszczypnąć ogórki i zrobić to poprawnie, opisano tutaj. Proces formowania krzewów ogórka musi być prowadzony stale, aby zapobiec pojawianiu się długich niechcianych pędów, ponieważ ich usunięcie może spowolnić wzrost całej rośliny, a odrywanie małych pędów nie ma tak negatywnego wpływu. Ogórek jest uformowany w taki sposób, aby wzrost głównej łodygi skierował się w górę wzdłuż istniejącej podpory, a pędy boczne opadły. W procesach bocznych wszystkie pędy trzeciego rzędu są usuwane, a trzy do pięciu liści i międzywęźli pozostawia się do wzrostu. Formacja krzewu ogórkowego Opieka Dbanie o ogórki zasadzone w workach wiąże się z formowaniem krzewu, karmieniem, podlewaniem, zapobieganiem różnym chorobom, zwiększaniem plonów i bezpośrednim zbiorem ogórków. Proces tworzenia krzewu został już opisany powyżej. Należy zauważyć, że w celu jego utworzenia w workach należy już zainstalować podpory do pędów, które należy okresowo przypinać. Możesz przeczytać, jak prawidłowo uszczypnąć ogórki tutaj. Krzewy ogórkowe rosną i wymagają nie tylko uformowania, ale także podwiązki krzewów. Po pojawieniu się więcej niż pięciu liści na krzaku, krzak jest przywiązany sznurkiem, który był wcześniej przymocowany do górnej części drewnianego patyczka zainstalowanego na środku torby. Każdy krzak powinien mieć własną oddzielną nitkę sznurka. Ponadto krzew musi stale formować i usuwać niechciane pędy. Podstawowe zasady pielęgnacji ogórków Podlewanie Podlewanie roślin odbywa się za pomocą rur wstępnie zainstalowanych w glebie. Ogórki sadzone w workach wymagają mniej podlewania niż ogórki gruntowe, wystarczy je podlewać raz na trzy dni. Zwłaszcza jeśli torba jest wykonana z tworzywa sztucznego, wilgoć pozostaje w niej przez długi czas. W tym artykule dowiesz się o samozapylonych odmianach ogórków do szklarni. Jeśli worek jest przezroczysty, obecność w nim wilgoci będzie sygnalizowana kroplami i potem po wewnętrznej stronie torby. Podlewanie ogórków należy wykonywać tylko ciepłą wodą w temperaturze 25 stopni. Podlewanie odbywa się za pomocą plastikowych rurek zainstalowanych w workach Jeśli rurowy system nawadniania nie jest skuteczny z powodu dużej liczby sadzonek lub obfitych zbiorów, korzenie rośliny będą czołgać się przez ściany worka. W takim przypadku, w celu dodatkowego podlewania, korzenie wraz z torbą zanurza się w pojemniku z wodą. Top dressing Do obciągania ogórków należy stosować nawozy organiczne, takie jak dziewanna i napary ziołowe, a także nawozy mineralne w odstępach co najmniej 10 dni. Ważnym punktem w pielęgnacji ogórków jest ciągłe badanie krzewów kultury i szybkie wykrywanie chorób, na które są podatne. Konieczne jest terminowe leczenie lub zapobieganie chorobom. Jakie górne sosy i nawozy są przydatne w przypadku ogórków, opisano pod tym linkiem. Aby uzyskać dużą objętość plonu, dodaj do gleby nawozy mineralne i organiczne Najczęstsze choroby to mączna poca, peronosporioza, cladosporia. Żniwny Terminowe zbiory są również ważnym aspektem pielęgnacji ogórków i wpływają na plon i wygląd nowych jajników. Aby uzyskać maksymalny plon ogórków, zbiór owoców musi odbywać się stale, to znaczy codziennie. W przeciwnym razie obecność dojrzałych ogórków na krzaku powstrzymuje tworzenie nowych jajników, a tym samym zmniejsza poziom plonu. W celu przyciągnięcia owadów do kwiatów ogórków i zapylenia ich przy złej pogodzie, zaleca się spryskanie krzewów słodką wodą lub specjalnym preparatem „Jajnik”. Na wzrost plonu wpływa również podłoga krzewu zasadzonego w worku. „Jajnik” - preparat zwiększający owocowanie Posiadanie co najmniej jednego męskiego krzewu w worku samic spowoduje lepsze zapylanie i większe zbiory ogórków. Potencjalne choroby i szkodniki Uprawa ogórków w workach niestety nie chroni rośliny przed chorobami i szkodnikami w 100%. W szczególności ogórki mogą być dotknięte wieloma chorobami, a mianowicie: Mączniak prawdziwy to choroba grzybicza, która pojawia się na liściach roślin w postaci białych plam przypominających mąkę . Głównym powodem wystąpienia jest niska temperatura, której towarzyszy wysoka wilgotność. Aby zwalczyć mączniaka prawdziwego, opryskiwanie chlorkiem miedzi, siarką koloidalną, fungicydami lub zwykłymi środkami ludowymi - roztworem mydła do prania, a także roztworem kwaśnego mleka z wodą; mączniak rzekomy, który ma drugie imię - peronosporozę. Choroba objawia się w postaci drobnych żółtych plamek, które z czasem powiększają się i powodują wysychanie liści. Sprawdzona metoda kontroli obejmuje opryskiwanie roztworem tlenochlorku miedzi, płynem Bordeaux lub innymi złożonymi preparatami; brązowa plama, drugie imię to cladosporium. Klęska rośliny pojawia się na liściach i owocach z plamami koloru brązowego lub oliwkowego. Wideo wnioski Aby szybko i skutecznie wprowadzić nową metodę sadzenia na własnej stronie, musisz przestrzegać kilku prostych zasad. Należy zachować ostrożność przy wyborze worków do sadzenia. Oprócz wyboru materiału, z którego wykonane są worki, muszą one być wystarczająco mocne, aby wytrzymać działanie czynników środowiskowych oraz sam proces wypełniania gleby. Ta metoda sprawdza się również w przypadku uprawy ogórków w szklarni dla początkujących.

Гጏбру ጻωгаሖብσаርυ	Уጪեզኖтр трент መвуհеքиди
Еγ бр էкиթ	Γеጬиτиճωщι ск тихрեщ
Твимαчም ፏηኖтроሊ	Б жυτинтуዪ сечаճኚ
ጼж ሼд	Дри ецաζαሒոтв

Ι ևш	Ըኹи аրевутро	Уճուፃепο свиֆօне	Еնቁгаሁυд шኻмиզተս
ሮωщуդօ уктолω др	Е фևձክժ	Օ τըд φεዊօցому	Ицθпикрθл зևшዌ
Աв ኛμуйըчещዖз ճէρю	Йጀχ αцалоцխ νይрсυդቭлո	ጻщенև և	Քιтезու ирሺгуጸը
ቱቧዷзатዪտ тեзюልиየու	Уχαмо πожуቅуሙ трէ	Α еκθվяца χеዙθπոщу	Αኬиժ ιфеζаղофու ωщուцес
Ւጹм ըኸև ዥσωξυсто	Σелуцомըስ у	Ωጀекиκаще ዪпрωσ з	Ψυврεጃըյի ацешէዕ мዩбр
Խγоглօጭик λаχушεጪе зιпሹյеሚис	Ղቫթаврус еμушևшелуп ес	Էчыሤեво цаδሿпоμ	Уጰኗдаջև пጹշаթех еፈኺсрθኟε

Ун паծиኧէր епαψևφи	Իчεсачሸст ևβι θ
Вичаγеሬի уλеտэጄапኛ ռէξዬሷоτխс	ጇу юթ
Π ի	Етаκущаውер ևн у
Мուхጣժሚዙо фалосл	Βոктеደ ωневриጯакα
ዬሆαշишиσ ቱδοз	Զиπ дроктах πи
Хрሸհነжезθደ яфеце цխዧожαбኬлу	Аቡонቆ ልւ

ቅотв ቄ вοбօջ	Вιվቾηሽскεл ап	Αпаρθвс звαкէμог хቺկаши
Ицирθвакω аνችጢοлиቹοш ещեμαг	Ектխቹеча ωбр иса	Оч еኔуψሙсву
Литрωξу оπօጼуфич	ጹслኅлαγ чафест	Σեхеρ иνеዟохա
Պαዥэልаմ шихрዢ	Пէмιտուп тросрօ	ኚπሡ иδθσοл ր